როგორ ახასიათებდა ქართველი ფილოსოფოსი ქართულ საზოგადოებას 1925 წელს



ასე ახასიათებდა ქართველი ფილოსოფოსი ქართულ საზოგადოებას 1925 წელს. შეიცვალა რამე?
“ქართველი საზოგადო მოღვაწე ფლიდი, ცუღლუტი და მანკიერია; ქართველი ხელოვანი ცრუ, კუდაბზიკა და ტრაბახაა; ქართული საზოგადო დაწესებულება ინტრიგებისა და ჭორების საზიზღარი ბუდეა; ქართველი დილიდან საღამომდე სულ იმაზე ფიქრობს, თუ როგორ დაამციროს მეორე ქართველი: წახდება თუ არა ამით საერთო საქმე, ეს ქართველს არ აწუხებს. ქართველი მუხანათი და ვერაგია თავისიანებში; უცხო ტომში გარეული იგი კეთილშობილი და მორჩილი მოსამსახურეა. ქართველი საქმის სათავეში საზიზღარია: დაიკავებს თუ არა საპატიო ადგილს, მაშინვე თავხედურად გაიბღინძება... თეატრი, ბანკი, რკინიგზა, სასწავლებელი, რედაქცია – ყოველი საზოგადო და სახელმწიფო დაწესებულება ჭორებითაა სავსე და ინტრიგებში იხრჩობა. შედეგი ამ ჭორებისა და ინტრიგებისა ის არის, რომ თავმოყვარე, პატიოსანი და ნიჭიერი მუშაკი დაწესებულებიდან გადის, რადგან ვერ ითმენს უზნეობასა და უსინდისობას; დაწესებულებაში რჩება უნიჭო, უსინდისო, ფლიდი, მოღალატე, რომელსაც მხოლოდ თავისი პირადობა აინტერესებს და რომლის იდეალია ყველაფერი დაშალოს, ოღონდ კი თავის თავს ასიამოვნოს...”

კონსტანტინე კაპანელი, 1925

http://blog.mediamall.ge/?type=science&id=9465

http://www.irakly.org/forum/post368521.html#p368521

”გურია ნიუსმა” გაამხიარულა...

"მაყვალა ბებო რას ამბობს?" - ჟურნალისტის და ლგბტ თემის მხარდამჭერის "საინტერესო" დიალოგი

[video]https://www.facebook.com/video/embed?vi ... 8043201477[/video]

David Goderdzishvili
იყო ერთი ქალი. შიმშილით და სიცივით რომ არ დახოცვოდა ბავშვები, დაიწყო ნამცხვრების ცხობა და ვაგზალზე ლანგარით ხელში სიარული და ყიდვა. ბავშვებს ნამცხვარი მგონი ტელევიზორში ქონდათ ბოლოს ნანახი. ნამცხვარი კი არა და ერთ ბავშვს დაბადების დღეზე ორი კვერცხისაგან გაკეთებული ერბოკვერცხი აჩუქა ამ ქალმა. ხოდა აცხობდა ეს ქალი ნამცხვრებს, გულის წასვლის ზღვარზე მყოფი, ნერწყვმომდგარი ბავშვების თვალწინ. ალაგებდა ლანგარზე და მიდიოდა ვაგზალზე. სახლში კიდევ დიდხანს იდგა "ნაპოლეონის" სურნელი და ნერწყვმომდგარი ბავშვური გულდაწყვეტა. იდგა ეს ქალი და ნატრობდა მალე გაეყიდა ეს ოციოდე ნაჭერი "ნაპოლეონი" რომ რამოდენიმე ლარი დარჩენოდა ახალი ნამცხვარის გამოსაცხობად მასალის ყიდვის შემდეგ. ნატრობდა ამ რამოდენიმე ლარს, რადგან სახლში უნამცხვროდ დარჩენილი,ცოტა გაბუტული პატარები ელოდნენ. არც მადლობა, არც ფული... ქართველი ახალგაზრდა... კაი ბიჭი... აი ისეთი კაი ბიჭი, ყოველი წინადადების თავში და ბოლოში საკუთარ დედის ტყვნაზე რომ აკეთებს აქცენტს... ალბათ ქართული ტრადიციების დამცველი, ალბათ ყოველი ეკლესიის დანახვაზე პირჯვარის გარდამსახავიც კი... მოკლედ, ოთხმოცდაათიანების საქართველოს სახე... კაი ბიჭი... იღებს ლარნაქიდან ნამცხვარს და მიდის უსიტყვოდ... ეკუთვნის ძმაო, კაი ბიჭია! მიდი და უთხარი რამე, ისეთს შეგისრულებს ცოტა არ მოგეჩვენება... მილიცია? არ გამაცინო... გამვლელები? მადლობა თქვი რომ ისენიც მასე არ მოიქცნენ... მლაშე ბურთი მადგება ყელს, ქალის იმ წამებში განცდილ ტკივილზე რომ ვფიქრობ... ბავშვები, შიმშილი, ისევ ცარიელი პური, სიცივე, უიმედობა, უიმედობა, უიმედობა... ვერავინ დაგიცავს, სახლში პატარები გელიან... არავინ განუგეშებს, უიმედობა, სასოწარკვეთილობა... კაი ბიჭები... ეკუთვნით... აბა ხმა ამოიღე... სახლში მივიდე სანამ ჩამობნელდა, ცარიელი მაცივარი და ბავშვები...
გავა დრო და ეს უიმედო სიბნელე ისე დაავიწყდება ამ ქალს რომ ყოველივე ამის ამომძირკვავს და ახალი საქართველოს, ასეთი კაი ბიჭების გარეშე აღმშენებლებს საკუთარი ხელით გამოუტანს განაჩენს, თავის ოჯახის წევრებთან ერთად..
ვწერეხლა ამას და ვფიქრობ: დღეს ჩემი მეზობელი დაიჭირეს, ყოფილი პოლიციელი, ვინც წლობით ღამეებს ათენებდა და სიცოცხლეს იგდებდა საფრთხეში რომ ამ ქალისათვის აღარავის არ აეცლია ლანგარიდან ნამცხვრის ნაჭერი. ზუსტად ის ნაჭერი რომლის ორი ლარიც უნდა მიეტანა ამ ქალს სახლში ბავშვების დასაპურებლად... დღეს ეს პოლიციელი დაიჭირეს ამ ქალის დაკვეთით, ამ ქალის მიერ მიცემული მანდატით... ვწერ ეხლა ყოველივე ამას და ვფიქრობ, არა არ ვფიქრობ, აქ უკვე ვეღარ იფიქრებ... მე უბრალოდ მრცხვენია... ძალიან მრცხვენია...

[video][/video]

[video][/video]