არა ოკუპაციას!
Добавлено: 05 мар 2013, 01:45
Chiora Taktakishvili
პარლამენტს ჯერ ზუსტად არ აქვს განსაზღვრული კვირის დღისწესრიგი, მაგრამ ბიუროს გადაწყვეტილებით, მინიმუმ ერთი შოკისმომგვრელი კანონპროექტის განხილვა დაიწყება ამ კვირაში პარლამენტში: ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ კანონში ცვლილებები. თუ ამ კანონის მიიღება გაუვიდათ, ეს ნიშნავს იმის ოფიციალური აღიარებას, რომ თურმე საქართველოს ტერიტორიები აღარ არის ოკუპირებული და რომ ჩვენ მოვაწყეთ 2008-ში ოსების გენოციდი. რას ნიშნავს ეს?
1. ოკუპირებული ტერიტორიების კანონში თუ იქნება 1 ცვლილების მიღების პრეცედენტი მაინც, ეს ნიშნავს, რომ სულ რამდენიმე თვის თუ არა, წლის განმავლობაში მოხდება მთელი კანონის ეროზია და საბოლოოდ ეს კანონი იქცევა ფარატინა ფურცლად. შესაბამისად, ამ კანონის მიღებით, საქართველო თავისი ნებით იტყვის უარს იმაზე, რომ რუსეთის ტანკების და ჯარის ყოფნა საქართველოს ტერიტორიაზე, ქართველების ეთნიკური წმენდა, ნახევარი მილიონი ადამიანის გამოყრა საკუთარი სახლებიდან მოიხსენიოს, როგორც ო კ უ პ ა ც ი ა. ეს კი ნიშნავს, რომ ქართული ოცნების მიზანი, საქართველო აღარ იყოს უთანხმოების საგანი რუსეთსა და დასავლეთს შორის, მიღწეული იქნება რუსეთის სახელმწიფო ინტერესის შესაბამისად და საქართველოს სახელმწიფო ინტერესის საწინააღმდეგოდ, რადგან უთანხმოების საგანია სწორედ ის, რომ დასავლეთისთვის საქართველო არის ოკუპირებული და მისი ტერიტორიების დეოკუპაცია არის გარდაუვალი, ხოლო რუსეთისთვის საქართველოს ადგილას არსებობს 3 სხვადასხვა სახელმწიფო და ის არ აპირებს ამ პოზიციის გადახედვას. შესაბამისად, ამ კანონის შეცვლა და გაუქმება ნიშნავს აფხაზეთის და სამაჩაბლოს დამოუკიდებლობის აღიარებას, და იმას, რომ ქართველები თანახმა არიან, საქართველოს ადგილზე იარსებოს სამმა სახელმწიფომ!
2. ამ კანონში ცვლილებების შეტანა საქართველოს ჩააყენებს მონის, რუსეთის ქვეშევრდომის პოზიციაში, რადგან ეს იქნება მონური პასუხი რუსეთის დამამცირებელ მოთხოვნაზე, გაუქმდეს ეს კანონი. ამ მოთხოვნას ის ოკუპაციის შემდეგ ყოველთვის აყენებდა, ოღონდ უშედეგოდ. საქართველოში კოლაბორაციონისტული მთავრობის მოსვლის შემდეგ კი ამ მოთხოვნამ უფრო დამცინავი ხასიათი მიიღო, რადგან ეს იყო პასუხი ივანიშვილის მესიჯზე რუსეთთან ურთიერთობების დათბობასთან დაკავშირებით. ესე იგი, იმისთვის, რომ დათბეს ურთიერთობები, საქართველომ თავი უნდა დაიმციროს იმით, რომ ქართული ღვინო ონიშენკოს ექსპერტების შესაფასებელი გახდეს, იმით, რომ "ქართულმა" მოცეკვავე-მომღერლებმა კრემლს და პუტინს უმღერ-უცეკვონ, იმით, რომ ივანიშვილმა ხან ყარსი-ახალქალაქის რკინიგზის გაუქმება შესთავაზოს, ხან კიდევ აფხაზეთის რკინიგზის აღდგენა. მაგრამ რუსეთისთვის ეს არ არის საკმარისი და მანამდე არ აპირებს ბიძინას მოსკოვში ჩაშვებას, სანამ პირობას არ შეასრულებს, და თავისივე პირით არ ათქმევინებს, რომ შ ე გ ვ ე შ ა ლ ა, არ უნდა მიგვეღო ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ კანონიო. ამის შემდეგი ნაბიჯი კი იქნება, გ ვ ა პ ა ტ ი ე თ, თქვენ კი არა ხართ ოკუპანტები, ქართველებმა მოუწყეა ოსებს და აფხაზებს გენოციდი და მ ზ ა დ ვ ა რ თ, ამის სანაცვლოდ, ბოდიშის ნიშნად, არამცთუ საქართველოს დეოკუპაცია მოვითხოვოთ თქვენგან, არამედ ვ ა ღ ი ა რ ო თ, რომ გენოციდის მსხვერპლ აფხაზ და ოს ერებს აქვთ, დამოუკიდებელი სახელმწიფოს ქონის უფლებაო.
3. ეს ცვლილებები ხდება არა დეოკუპაციის კუთხით რუსეთის მიერ გადადგმული, თუნდაც რაიმე, მინიმალური ნაბიჯის სანაცვლოდ, როგორც ეს თვითონ კანონით არის გათვალისწინებული (კანონის თანახმად, კანონი შეიძლება გადაიხედოს მხოლოდ დეოკუპაციის კუთხით მიღწეული პროგრესის შემთხვევაში), არამედ იმ პირობებში, როდესაც კანონის მიღების შემდეგ გაუარესებულია მდგომარეობა. რუსეთის მხრიდან გადასადგმელი მინიმალური ნაბიჯები არაერთგზის არის განსაზღვრული სხვადასხვა საერთაშორისო ორგანიზაციების რეზოლუციებით. ეს არის: ოკუპირებულ ტერიტორიებზე ევროკავშირის მონიტორების შეშვება, აღიარების გადაწვეტილების გაუქმება, ევროკავშირის მიერ მიღწეული 12 აგვისტოს 6-პუნქტიანი შეთანხმების შესრულება, რომელიც გულისხმობს რუსეთის ჯარების გაყვანას აგვისტოს ომამდე არსებულ პოზიციებზე. თითოეულ ამ მოთხოვნაზე დღემდე რუსეთის პასუხია ა რ ა!
საქართველოს ახალი ხელისუფლების პასუხი კი, ნაცვლად იმისა, რომ დაჟინებით მოითხოვოს ამ პირობების შესრულება, არის კ ი დ ე ვ რ ა მ ე ს ხ ო მ ა რ ი ნ ე ბ ე ბ თ, მაგალითად, იმას, რომ თავი არ მოგაბეზროთ ოკუპანტის ძახილით?
პარლამენტს ჯერ ზუსტად არ აქვს განსაზღვრული კვირის დღისწესრიგი, მაგრამ ბიუროს გადაწყვეტილებით, მინიმუმ ერთი შოკისმომგვრელი კანონპროექტის განხილვა დაიწყება ამ კვირაში პარლამენტში: ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ კანონში ცვლილებები. თუ ამ კანონის მიიღება გაუვიდათ, ეს ნიშნავს იმის ოფიციალური აღიარებას, რომ თურმე საქართველოს ტერიტორიები აღარ არის ოკუპირებული და რომ ჩვენ მოვაწყეთ 2008-ში ოსების გენოციდი. რას ნიშნავს ეს?
1. ოკუპირებული ტერიტორიების კანონში თუ იქნება 1 ცვლილების მიღების პრეცედენტი მაინც, ეს ნიშნავს, რომ სულ რამდენიმე თვის თუ არა, წლის განმავლობაში მოხდება მთელი კანონის ეროზია და საბოლოოდ ეს კანონი იქცევა ფარატინა ფურცლად. შესაბამისად, ამ კანონის მიღებით, საქართველო თავისი ნებით იტყვის უარს იმაზე, რომ რუსეთის ტანკების და ჯარის ყოფნა საქართველოს ტერიტორიაზე, ქართველების ეთნიკური წმენდა, ნახევარი მილიონი ადამიანის გამოყრა საკუთარი სახლებიდან მოიხსენიოს, როგორც ო კ უ პ ა ც ი ა. ეს კი ნიშნავს, რომ ქართული ოცნების მიზანი, საქართველო აღარ იყოს უთანხმოების საგანი რუსეთსა და დასავლეთს შორის, მიღწეული იქნება რუსეთის სახელმწიფო ინტერესის შესაბამისად და საქართველოს სახელმწიფო ინტერესის საწინააღმდეგოდ, რადგან უთანხმოების საგანია სწორედ ის, რომ დასავლეთისთვის საქართველო არის ოკუპირებული და მისი ტერიტორიების დეოკუპაცია არის გარდაუვალი, ხოლო რუსეთისთვის საქართველოს ადგილას არსებობს 3 სხვადასხვა სახელმწიფო და ის არ აპირებს ამ პოზიციის გადახედვას. შესაბამისად, ამ კანონის შეცვლა და გაუქმება ნიშნავს აფხაზეთის და სამაჩაბლოს დამოუკიდებლობის აღიარებას, და იმას, რომ ქართველები თანახმა არიან, საქართველოს ადგილზე იარსებოს სამმა სახელმწიფომ!
2. ამ კანონში ცვლილებების შეტანა საქართველოს ჩააყენებს მონის, რუსეთის ქვეშევრდომის პოზიციაში, რადგან ეს იქნება მონური პასუხი რუსეთის დამამცირებელ მოთხოვნაზე, გაუქმდეს ეს კანონი. ამ მოთხოვნას ის ოკუპაციის შემდეგ ყოველთვის აყენებდა, ოღონდ უშედეგოდ. საქართველოში კოლაბორაციონისტული მთავრობის მოსვლის შემდეგ კი ამ მოთხოვნამ უფრო დამცინავი ხასიათი მიიღო, რადგან ეს იყო პასუხი ივანიშვილის მესიჯზე რუსეთთან ურთიერთობების დათბობასთან დაკავშირებით. ესე იგი, იმისთვის, რომ დათბეს ურთიერთობები, საქართველომ თავი უნდა დაიმციროს იმით, რომ ქართული ღვინო ონიშენკოს ექსპერტების შესაფასებელი გახდეს, იმით, რომ "ქართულმა" მოცეკვავე-მომღერლებმა კრემლს და პუტინს უმღერ-უცეკვონ, იმით, რომ ივანიშვილმა ხან ყარსი-ახალქალაქის რკინიგზის გაუქმება შესთავაზოს, ხან კიდევ აფხაზეთის რკინიგზის აღდგენა. მაგრამ რუსეთისთვის ეს არ არის საკმარისი და მანამდე არ აპირებს ბიძინას მოსკოვში ჩაშვებას, სანამ პირობას არ შეასრულებს, და თავისივე პირით არ ათქმევინებს, რომ შ ე გ ვ ე შ ა ლ ა, არ უნდა მიგვეღო ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ კანონიო. ამის შემდეგი ნაბიჯი კი იქნება, გ ვ ა პ ა ტ ი ე თ, თქვენ კი არა ხართ ოკუპანტები, ქართველებმა მოუწყეა ოსებს და აფხაზებს გენოციდი და მ ზ ა დ ვ ა რ თ, ამის სანაცვლოდ, ბოდიშის ნიშნად, არამცთუ საქართველოს დეოკუპაცია მოვითხოვოთ თქვენგან, არამედ ვ ა ღ ი ა რ ო თ, რომ გენოციდის მსხვერპლ აფხაზ და ოს ერებს აქვთ, დამოუკიდებელი სახელმწიფოს ქონის უფლებაო.
3. ეს ცვლილებები ხდება არა დეოკუპაციის კუთხით რუსეთის მიერ გადადგმული, თუნდაც რაიმე, მინიმალური ნაბიჯის სანაცვლოდ, როგორც ეს თვითონ კანონით არის გათვალისწინებული (კანონის თანახმად, კანონი შეიძლება გადაიხედოს მხოლოდ დეოკუპაციის კუთხით მიღწეული პროგრესის შემთხვევაში), არამედ იმ პირობებში, როდესაც კანონის მიღების შემდეგ გაუარესებულია მდგომარეობა. რუსეთის მხრიდან გადასადგმელი მინიმალური ნაბიჯები არაერთგზის არის განსაზღვრული სხვადასხვა საერთაშორისო ორგანიზაციების რეზოლუციებით. ეს არის: ოკუპირებულ ტერიტორიებზე ევროკავშირის მონიტორების შეშვება, აღიარების გადაწვეტილების გაუქმება, ევროკავშირის მიერ მიღწეული 12 აგვისტოს 6-პუნქტიანი შეთანხმების შესრულება, რომელიც გულისხმობს რუსეთის ჯარების გაყვანას აგვისტოს ომამდე არსებულ პოზიციებზე. თითოეულ ამ მოთხოვნაზე დღემდე რუსეთის პასუხია ა რ ა!
საქართველოს ახალი ხელისუფლების პასუხი კი, ნაცვლად იმისა, რომ დაჟინებით მოითხოვოს ამ პირობების შესრულება, არის კ ი დ ე ვ რ ა მ ე ს ხ ო მ ა რ ი ნ ე ბ ე ბ თ, მაგალითად, იმას, რომ თავი არ მოგაბეზროთ ოკუპანტის ძახილით?