Вот такой ублюдок Тариел Тодадзе, нуждающийся в операции по расширению анального отверстия.
См. на 1.27 мин. 42 сек.
[bbvideo=560,315]https://www.youtube.com/watch?v=q4M_29PhD1E[/bbvideo]

irakly писал(а): Ох.. Вот ему я посвящу свое внимание обязательно в соцсетях. Грузия должна знать своих гандонов.

И таких там полным полно, это регион такой. Вот начиная от Боржомского ущелья (включительно) и так по Куре до Арагвской долины (не включительно), вот этот вытянутый участок, там резко высокий процент таких выродков, в сравнении с остальной Грузией.
Когда-то наоборот, там жило воинственное и героическое население, многократно проявлявшее себя как защитники грузинской земли от иноземных вторжений. Но видимо в течении частых войн, герои и их потомство погибало, и в итоге они вымерли. А выжили ничтожества и приспособленцы, предрасположенные к рабскому существованию.
Плюс еще подселилось к ним множество не-грузин, в первую очередь осетин и армян, носящих грузинские окончания фамилий, но так и не ассимилированных. Например, когда начались события на востоке Украине, украинцы вскоре поймали нескольких грузинских наемников. Те на камеру, грузинским акцентом, сообщили свои фамилии. Сложилось впечатление, что это были грузины. На самом деле, это были осетины, просто грузинизированные. Хотя это не отменяет, что против Украины могут пойти воевать и чистые грузины. Когда грузин идет на предательство, то он способен перещеголять в этом деле всех, он превращается в редкостную паскуду.
Напомню, что в 91-92 годах, ряды путчистов пополнялись в основном за счет этих районов - Гори, Каспи, Хашури, Боржоми. Туда же в начале путча и бежал Китовани, спрятавшись со своими отрядами в одном из картлийских ущелий, как паук в норе. Потому что знал, что в данном регионе лояльных президенту не так много, хотя лоялисты там имелись.
Сегодня в этих городах и селениях очень много сталинистов. В домах портреты сухорукой собаки, собирают митинги с красными знаменами. Давно немало роликов ходит в сети, где тот или иной очередной глехи из Шида Картли толкает умные речи на тему братства и единения с Россией.

irakly, оказывается Тодадзе не случайный тип. Они с Цителашвили знакомые. Вот из интервью последнего -

https://www.kvirispalitra.ge/versia/150 ... iodiq.html

- 2008 წლის 26 აგვისტოს შინ საღამოს 8 საათზე დავბრუნდი, რადგან ბავშვები მარტო იყვნენ. ერთ საათში ქალიშვილმა, მარიამმა მითხრა, მამა, ჩვენი სახლის წინ შეიარაღებული პირები დგანან და გკითხულობენო. ფანჯარაში გადავიხედე, მართლაც იდგნენ, რამდენიმე ვიცანი, სამხედრო კონტრდაზვერვის თანამშრომლები იყვნენ. ერთ-ერთმა, დაჩიმ, მთხოვა, კარი გამეღო, საუბარი გვინდაო. 15 კაცი შემოვიდა. დაჩიმ მითხრა, ჩვენ შს სამინისტროს კონტრდაზვერვის სამსახურიდან ვართ, ხელმძღვანელობას თქვენთან საუბარი სურს და გთხოვ, გამოგვყევიო. ისიც მკითხა, იარაღი ხომ არა გაქვსო. იარაღი მაქვს და ყველა ჩემს სახელზეა რეგისტრირებული-მეთქი. წარვუდგინე იარაღები და მისი დამადასტურებელი საბუთებიც. პირადობის მოწმობა და მობილური ტელეფონიც მომთხოვეს. ისიც მივეცი. ამის მერე გაყოლა მთხოვეს. ვუთხარი, ბავშვებს მარტო ვერ დავტოვებ, არასრულწლოვნები არიან, ერთი ავად მყავს, მომეცით ტელეფონი და ჩემს მეუღლეს დავუკავშირდები-მეთქი. არ დამარეკვინეს, ჩამსვეს მანქანაში და მოდულის შენობაში წამიყვანეს. იქ უკანა ეზოდან შემიყვანეს. შესასვლელში მორიგემ ჩემი ჟურნალში გატარება მოითხოვა. ჩვენიანია, არ არის საჭიროო, უთხრეს და ყოველგვარი რეგისტრაციის გარეშე ვინმე ლევან ტაბიძის კაბინეტში აღმოვჩნდი. ტაბიძე ერთ-ერთი ხელმძღვანელი პირი იყო.
მის კაბინეტში რამდენიმე კაცი დამხვდა, შეყვანისთანავე შემომესივნენ და მითხრეს, რასაც გეტყვით, ყველაფერზე გვიპასუხე, ოღონდ პასუხი დადებითი უნდა იყოსო. ამ დროს ლევან ტაბიძე ფეხზე წამოდგა, ხელკეტი ეჭირა. მითხრა, თუ გაჯიუტდები, ამ ხელკეტით თავს გაგიტეხო... რამდენიმე თანამშრომელი შეკითხვებს მისვამდა, ვინ არის მორისი და რა ურთიერთობა გაქვს მასთანო? საერთოდ არ ვიცნობ-მეთქი. მერე ტაბიძემ მკითხა, ახლა თქვი, სახელმწიფო გადატრიალება ვისთან ერთად გინდოდაო. გაკვირვებულმა შევხედე, ასეთი რამ აზრადაც არ მომსვლია-მეთქი. ამის შემდეგ ტაბიძემ განკარგულება გასცა და ოთახში ჩემთან დასაპირისპირებლად ტარიელ თოდაძე შემოიყვანეს.
- თოდაძეს იცნობდით?
- დიახ, თოდაძე გორში, სამხედრო სარემონტო ბაზის უსაფრთხოების უფროსად მყავდა დანიშნული. ახლა მოჰყევი, როგორ გავალებდა შენი უფროსი ხალხის შეგროვებასა და თბილისში წასვლასო. გაკვირვებულმა შევხედე, სახე სულ დასისხლიანებული ჰქონდა, ეტყობოდა, მაგრად იყო ნაცემი, პასუხის გაცემა უჭირდა და ცოტა ხანს ჩუმად იდგა.
მერე ერთ-ერთმა თავში ხელი წამოარტყა, დაგავიწყდა, რაც უნდა თქვაო? თოდაძეს ვუთხარი, ტარიელ, სიმართლე თქვი, იცოდე, არ მოიტყუო-მეთქი. თოდაძემ თავი ვეღარ შეიკავა და წამოიყვირა, მეტი აღარ შემიძლია, ცემაში ამომხადეს სულიო...
ამ სიტყვების შემდეგ სასწრაფოდ გაიყვანეს ოთახიდან. მე მეორე კაბინეტში შემიყვანეს, სადაც გენერალი შალვა ჟღენტი დამხვდა. მითხრა, ტრისტან, ხელმძღვანელობას შენთან რაღაც საკითხების გარკვევა აინტერესებს, იცოდე, ყველაფერი შენზეა დამოკიდებულიო. ამის შემდეგ ჟღენტის კაბინეტიდან კიდევ სხვა ოთახში გადამიყვანეს, სადაც პოლკოვნიკი გულად ცერცვაძე შემოვიდა. ადრე ვიცნობდი, ჩვენთან მუშაობდა სამხედრო კონტრდაზვერვაში და ჩემი თავი მას ჩააბარეს. ცოტა ხანში ისევ ტაბიძის ოთახში აღმოვჩნდი. იქ კი უკვე სამი ახალგაზრდა დამხვდა და მითხრეს, ემზარ კვიციანი შენთან რამდენი კაცით უნდა შემოერთებულიყოო.

irakly, тут больше убило то, что Тодадзе хозяйничал на ремонтной базе, то есть работал в министерстве обороны, и получается что отвечал за состояние военной техники, ее ремонт. И теперь такой человек прямо признает, что ждал противника и угощал его вином. Можно предположить, что когда он там работал накануне войны, он вполне мог заниматься диверсиями.